Avontuur tussen de schapen

avontuur tussen de schapen

Vaste lezers weten dat ik deze zomer snakte naar een avontuur.

Zo kwam het dat ik mezelf terugvond in een druipende regenbui met een rugzak op, middenin een mythisch grauw landschap aan de westkust van Ierland. Hoe avontuurlijk wil je het hebben? ? We hadden er al 18 km opzitten die dag en heel veel schapen ontmoet. Ik liep inmiddels half krom, had een blaar, was dit niet meer gewend, en net toen ik huilerig begon te denken ‘waarom wilde ik dit??’ brak de zon ineens door. Het landschap veranderde totaal! Het klinkt als een Ierse roman, maar echt: zwiepende scheuten zonnestralen joegen over de heuvels en veranderden alles in onwaarschijnlijk helder groen. Niet normaal zo prachtig. Het leek wel een voorstelling.

 

Nu sprak ik een paar dagen later een Ierse mevrouw bij de vvv. Ze zei, ‘tja, je hebt hier vier seizoenen op één dag.’ Een locale jongeman lachte: ‘Niet blij met het weer? Gewoon even tien minuten wachten.’

 

Het viel me op dat ik zelf ook nogal schommelde deze vakantie, maar dan in stemming. Ik vond het leuk, dan weer fantastisch (wanneer de zon doorbrak), dacht soms: wat doe ik hier?? Tot: ik doe dit niet langer!! (druipende regen, harde wind). En hup, weer terug naar: wat mooi om dit met elkaar te doen; zo ’s avonds een kaartje leggen in de pub, na een vermoeiende dag.

 

Ik probeerde – op zoek naar meer stabiliteit – lering te trekken uit de laconieke, aanvaardende houding van de Ieren ten opzichte van het weer. Maar de echte inspiratie kwam uit onverwachte hoek. Zo’n schaap, heb je die wel eens goed bekeken? Onverstoorbaar doen ze hun ding, los van welke omstandigheid dan ook. Onder stralende zon of in druipende regen, op misselijkmakend steile hellingen of in vlakke dalen, alleen of in een groep: stabiliteit alom. Af en toe lekker blaten, prima.

 

Kathleen had dat begrepen, hoe bijzonder die schapen zijn. Als weduwe op leeftijd en beheerder van een levendige b&b zwaaide ze ons op een ochtend uit en riep: ‘It will be very, very pretty dear!! You’ll see sheep! And more sheep!’ Daar hebben we nog lang lol om gehad. Prima tegenwicht voor het grillige weer die dag ?

 

Meer lezen over een inzicht dat ik in Ierland ontdekte? Je vind het hier.

 

3 zinloze dingen in therapie, die toch veel voor je doen

Door Nelleke | 21 december 2020

‘Hier schiet ik dus niks mee op’ hoorde ik mezelf denken. Ik zuchtte en volgde nog maar eens met mijn vinger het stoffen ruitpatroon op het bankje bij mijn therapeut.Ze zweeg. Ze had me een vraag gesteld en pfff, ik wist er gewoon geen antwoord op. Ik was jongvolwassen, halverwege de twintig en had geen…

Geen advies. Wel een veilige setting.

Door Nelleke | 17 april 2020

‘Vertel me wat ik moet doen!’ Dat riep ik veelvuldig tijdens mijn therapiesessies, vijventwintig jaar geleden. Maar mijn therapeut gaf geen krimp. Dat hielp, gek genoeg.

Luisteren naar je lichaam helpt je om rust in je hoofd te brengen

Help, ik blijf maar denken! Hoe krijg ik weer rust in mijn hoofd?

Door Nelleke | 25 januari 2021

De zon schijnt naar binnen in mijn praktijkkamer. Er staan twee koppen thee op de tafel.
‘Waar heb je nou het meest last van, rondom je burn-out?’ vraag ik Simon. Hij vouwt zijn handen om zijn theekop.
‘Dat ik maar blijf denken. Ik blijf zoeken naar de vraag hoe het zover heeft kunnen komen.’