Therapie in tijden van Corona

aflopend pad 720x520 artikel-tegel

Mijn therapiesessies spelen zich de komende weken veelal af in het bos achter mijn praktijk. Ik leg je uit waarom je therapie zo goed wandelend kunt doen. En wat de natuur daarin zo fantastisch toevoegt.

Even Corona-technisch: wandelend hou je voldoende afstand. En er is overvloed aan frisse lucht. Natuurlijk geldt ook hier, bij verkoudheid even niet.

 

Hoe werkt het en waarom werkt het?
Therapie gaat 80% over bewustwording en 20% over verandering. Datgene waar we in vast zijn komen te zitten en waar we dagelijks last van hebben, wordt snel een grote kluwen, of een diep uitgesleten route. Mensen zeggen vaak: ‘Ik blijf maar denken. En steeds volgen mijn denksporen hetzelfde cirkeltje.

Praten helpt dan om te ontwarren. Het ordent je verhaal. In therapie wordt er heel zorgvuldig naar je geluisterd en stelt de therapeut die vragen die jou stil zetten. Erover nadenken, woorden zoeken om je antwoorden te vertellen, dat helpt enorm om je bewust van jezelf te worden.


De natuur: kast met creatieve hulpmiddelen
Al wandelend zet ik de natuur in om bewustwordings-oefeningen te doen. Leuk EN uitermate behulpzaam. Waarom? Het helpt je om uit je hoofd naar je onderbuikgevoel te gaan. Uit die diepe groef in je denken, naar de plek waar je gevoel vaak dingen weet en je dus ook wat te vertellen heeft. Zo kom je weer tot luisteren naar je eigen innerlijke stem. Dat geeft rust en richting.
Een voorbeeld
Ik sta met een cliënt bovenaan een aflopend bospad. Hier bovenop de Utrechtse Heuvelrug zijn er daar veel van! Het bos omringt ons en we horen de vogels kwetteren. Ze vertelt hoe haar leven al een tijd aanvoelt als een neerwaartse spiraal. Op het pad leggen we telkens een tak neer, om de zoveel stappen. Verschillende tijdsperiodes tekenen zich af op de weg naar beneden. Samen beginnen we bovenaan. Ik stel haar vragen: hoe was het leven toen je nog hierboven was? Wat was leuk? Waar beleefde je plezier aan? Al afdalende vraag ik haar: Wat viel je op toen de weg gevoelsmatig naar beneden ging lopen? Wat dacht je over jezelf? Hoe voelde dat? Wat speelde er toen in je leven?
Informatie uit onverwachte hoek
Het bijzondere van zo’n lijfelijke oefening is dat je je lichaam erin meebrengt. Het lijf heeft een geheugen en die wordt geactiveerd: opeens voel je weer die knoop in je buik. Je voelt je schouders zakken. De therapeut zal je helpen woorden te vinden voor deze gewaarwordingen. Dan schieten je dingen te binnen die je allang vergeten was. Zo vallen stukken van je geschiedenis op hun plek.

Bewust worden van jezelf, in de vredigheid en stilte van de natuur. Het geeft ordening, rust en inzicht. Zo kom je weer in contact met jezelf. Dat maakt dat je sturingskracht zich herstelt en je weer vorm kunt gaan geven aan hoe jij wilt leven. Niet soft, wel heilzaam.

 

Ik wens je een optimale geestelijke en lichamelijke gezondheid toe in deze periode!
Nelleke
Heb je behoefte, in deze periode misschien nog wel meer, aan therapiegesprekken?

Een kennismakingswandeling van een half uur is vrijblijvend. De andere sessies duren een uur. Ze worden deels vergoed vanuit de aanvullende verzekering. Wees welkom!
Contact op nemen kan hier.

 

Wat nam ik mee ná therapie?

Door Nelleke | 2 september 2019

Eerder vertelde ik over mijn therapie-ervaringen. Wat vind ik nou het meest bruikbare wat ik meenam ná therapie? Dat zijn meerdere dingen maar nummer één op mijn lijstje is: ontwijken van vervelende gevoelens is geen dagtaak meer.   Ik kan me nog goed herinneren dat ik destijds aan mijn therapeut vroeg: ik voel me telkens…

Het meest gehoorde begrip in therapie…

Door Nelleke | 17 december 2019

Vrijheid. ‘Ik wil graag vrij zijn’, hoor ik mensen in mijn praktijk vaak zeggen. ‘Wat bedoel je daarmee?’ vraag ik dan. ‘Dat ik vrij ben om écht mezelf te kunnen zijn.’ Het is een diepe wens van ons allemaal. Stel, je hoeft niet meer bezig te zijn met alles wat je moet, vooral: moet zijn.…

Waarom huilen goed voor je is

Door Nelleke | 18 november 2020

Ik had vroeger een vriendin die haar tranen heel hard wegwreef als ze opwelden. Ik was in die jaren veel met uiterlijk bezig dus ik zag dat met afgrijzen aan. ‘Meis, je arme huid! Niet doen, het is zo’n tere huid!’ Nu reageer ik anders, dat begrijp je. Het was niet echt een reactie die…